Om 10.00 uur zitten Annemie, Miranda, Silvia, Piet, Gilbert, Stephan, Pytrik en ondergetekende klaar in de schoolbanken van ’t Appeltje. Voor een groot projectiescherm staat leraar Corné van Lolpassiebiking klaar om ons wat verder te bekwamen in de kunst van MTB begeleider. Vol verwachting klopt ons hart…

Na een korte introductie van Corné en een enthousiast en wervend verhaal over zijn bedrijf gaan we aan de slag. Er was vooraf een syllabus rondgestuurd waarin de theorie is weergegeven. Goed als naslagwerk. Corné heeft het inmiddels tot MTB begeleider 3 geschopt en is dus gepokt en gemazeld in het begeleiden van groepen. Zijn ervaring is groot zoals ook tijdens de praktijklessen later op de dag zal blijken. Wat kan dat ventje vervelend doen!

Rond half twaalf is het tijd om even naar buiten te gaan en de theorie te toetsen aan de praktijk. Daar werd het belang van een goede fiets toegelicht. Goed in de zin van veilig om op te fietsen. Hiermee werd de theorie afgesloten was het tijd voor de lunch.

Na de lunch was het tijd om al het geleerde in praktijk te brengen. Er werden vier koppels gevormd die om beurten een onderdeel behandelen. De veiligheidscheck van de fiets is een eyeopener; heel de groep de remmen laten testen, zit er (te) veel of (te) weinig lucht in de banden, zit het voorwiel vast, zit het achterwiel vast, staat het zadel niet te hoog of te laag, hoe staat het met mijn helm, etc. etc. Allemaal van die ogenschijnlijk simpele dingen die toch van wezenlijk belang zijn zoals Corné ons allemaal herhaaldelijk op het hart drukte.

Het volgende koppel mocht de route naar een plaats in het bos bepalen en de groep daar naartoe begeleiden waarbij onderweg het schakelen en remmen geoefend kon worden. Resultaat van dit was dat binnen de kortste keren de groep uiteen viel en dat vooral dat ventje met z’n blauwe fiets en blauwe “trui” veel tijd nodig had om het remmen en schakelen te oefenen. De groep is toch op de plaats van bestemming geraakt en aan het volgende koppel de mooie taak om de warming up te doen. Een leuke oefening bedacht die binnen no-time werd gesaboteerd door weer dat ventje met z’n blauwe fiets en trui…

Zo werd ieder koppel geconfronteerd met zaken die in de praktijk allemaal heel voorstelbaar zijn als je met een groep te maken krijgt die, laten we zeggen, wat minder gemotiveerd is. Hier en daar werd soms de irritatiegrens van de deelnemers benaderd of zelfs aangetikt. Zo werd iedereen geconfronteerd met zijn of haar onvolkomenheden waar het gaat om begeleiden van groepen. Enfin van fouten kun je leren dus via De Heide op weg naar Fort de Roovere.

En ook daar weer een irritant ventje met een blauw fietsje dat de groep verlaat terwijl dat niet mag, die met losse handen kan rijden, die een kortere route weet, die niet meer gemotiveerd is om verder te rijden, die …

Maar aan het eind van de dag is de hele groep terug op de plaats van vertrek. Niemand achter gelaten in het grote enge bos. Allemaal goed opgelet dus en het geleerde in de praktijk kunnen brengen.

Ja het was leerzaam. Ja er komen zaken aan de orde die op het oog simpel en zeer voor de hand (lijken te) liggen maar de cursus is een aanrader voor een ieder die groepen begeleidt.

Bedankt Corné, we zijn weer een stukje wijzer geworden. Daar hebben wij wat persoonlijk aan maar ook de club kan er weer zijn voordeel mee doen.

De versnapering aan het eind van de dag liet zich goed smaken.

Groet,

Fred