De Paralleltocht, die vandaag op de agenda stond, is eigenlijk 85 kilometer lang en voert richting Zundert. Heel West Brabant weet dat op de eerste zondag van september in die plaats het bekende Bloemencorso wordt gereden, maar dit probleem hebben de deelnemers aan deze rit op een originele manier opgelost.

Na het vorige weekend op de camping te zijn geweest, toog ik deze zondag even na achten welgemutst op pad naar café Krijnen, clublokaal van team toer.  De buienradar gaf een klein kans op regen aan, dus rijen maar. 

Bij de startplaats aangekomen was het nog vrij rustig, eigenlijk heel rustig. Het enige geluid dat te horen was, was het geratel van mijn freewheel in de afdaling naar de Dubbelstraat.  Er was nog geen enkele Pédaleur te bekennen. Maar die zouden toch zeker nog wel komen, we hadden nog meer dan een kwartier voor de start.

Even later kwam nog een deelnemer aanbollen.  Deze wist te vertellen dat de thuisblijvers, die dit keer slechts gedeeltelijk ongelijk zouden krijgen, eerder reizigers bleken te zijn.

De Meeus groep had een weekendje Alpen ingepland en daarbij opgeteld het toch wel onzekere weerbeeld en nog enkele verlate vakantievierders kwam het aantal deelnemers aan de Paralleltocht uit op twee stuks, de ouwe getrouwen Jeroen en Rens.

Wij besloten vanwege de klein kans op een bui en het Bloemencorso om samen naar Louis Havermans in Klein Zundert te rijden en na de koffie dezelfde weg terug.  Het miezerde een beetje bij de start en het was bewolkt.

En jawel, onder Roosendaal ging de miezer over in een echte regenbui.  Net voor het T huisje besloten we de regenjack aan te trekken, dit was toch wel nodig.  Het bleef echter de hele ochtend bij deze ene bui, dus al met al viel het nog erg mee.

Net voor het café van Louis stond een gestrande corso praalwagen van buurtschap Het Schijf met materiaalpech op de weg. De dieplader was door zijn assen gezakt en de olie liep over de weg. 

De brandweer heeft het wegdek schoongespoten en de malheur werd opgelost.

De leden van de bouwclub van Het Schijf hadden in afwachting van de reparatie besloten om ook maar koffie te gaan drinken, zodat het nog gezellig werd in het café.

Nog voordat we besloten terug naar Bergen te fietsen had de praalwagen zijn weg kunnen vervolgen.

Beide Pédaleurs restte nu nog een pittige terugreis naar Bergen met een bijna stormachtige wind tegen.  Na precies 71 kilometer werd de rit als beëindigd beschouwd. We reden maar gelijk naar huis in verband met natte fietskleding en ook de racekarretjes konden wel een poetsbeurt gebruiken.

En als zowel de fietser als zijn materiaal weer schoon zijn wordt altijd weer teruggekeken op een mooie tocht.

Rens Meesters