Met een gerust hart heeft René mij gevraagd om deze keer het ritverslag te schrijven. Zo'n verzoek leg je uiteraard niet naast je neer    ;-)

De rit van zaterdag begon voor mij al op vrijdagmiddag. Even de MTB klaar zetten voor morgen.

Oeps: platte achterband. Nou is bij ons thuis het devies: "het is jouw hobby"... dus aan de slag.

Achterwiel eruit (makkelijk). Nieuwe binnenband erop (ook makkelijk). Achterwiel er terug in (ook niet zo heel moeilijk als je lekker in de schuur staat). Maar dan de twijfel: zit alles wel goed vast?? Dat zullen we zaterdag dan wel zien. Zaterdagochtend was bij aankomst Joop al bezig met z'n fiets uit de auto te halen en kwam Jack ook aanrijden. Toch maar gevraagd of ze m'n achterwiel wilde checken. Zat goed zei Jack.

De opkomst was redelijk te noemen: elf Pedaleurs. Dré stelde voor om als één groep naar 't baantje in Nispen te rijden, daarna konden we altijd nog opsplitsen. Ludo had echter z'n zinnen gezet op het Moretusbos. Twee groepen dus.

Ludo, Kees Sim., Jack, Gilbert en Gerco vertrokken met gepaste snelheid richting Putte.

En wij (Dré, René, René, Cees H., Peter W en ik) zette koers richting Nispen. Dré voorop, dus ... rechts af langs het hobbelwortel paadje, zoals René het al noemde. Het bos lag er redelijk droog bij, uitzonderingen daargelaten. Via "Helmy's brugje" en een stukje verboden Plantage gebied kwamen we uit bij Bouwpartners op "de Pin", waar we over het verharde pad langs de Zoom de weg vervolgde. Deze keer niet helemaal tot de Belgische grens. We kwamen Nispen binnen via de Bergsebaan (die heb je ook overal!). Daarna een omtrekkende beweging om het "centrum" te mijden en daar was het beginpunt in het "bos". Joop moest eerst nog even dringende zaken afhandelen want z'n telefoon bleef maar overgaan. Het gehele traject lag er goed bij. Ook de heuvels waren te doen. Wel zaten er een paar listige bochten in, die de snelheid er flink uithaalde. Maar ja, na 10 minuten heb je alles wel gehad! Wat nu? Peter gaf aan dat hij nog nooit bij het Theehuisje was geweest. Dré weet overal de weg, dus wij er weer achteraan.

Stukjes bos werden afgewisseld met verharde weg, om weer een bos in te duiken (blijkt maar weer eens dat we echt verwend zijn met de bossen rond 't Appeltje). We hebben gedeeltes van de groene route gereden, inclusief de bospaadjes die verboden zijn voor hoefijzertjes en fietsen: maar goed dat wij geen fietsers zijn, maar MTB-ers! De rode route bij Rucphen hebben we aangetipt. Als we die helemaal zouden volgen, dan zouden we nog wel een uur onderweg zijn en nog een uurtje nodig hebben om thuis te komen. Ander keertje dus.

Na de tussenstop zetten we weer koers richting Bergen. De weg naar huis had voor mij een hoog: "o ja, dit pad herken ik..." gehalte. Tegelpad van één tegel breed, sportpark Vierhoeven en de televisietoren die maar steeds in beeld blijft. Bij het oversteken liet Dré nog even zien hoe je beter niet af kunt stappen. Gelukkig zonder gevolgen voor hemzelf en z'n fiets. Via Haiink (het bestaat echt, ik verzin het niet) kwamen we na het zandpad weer op de Wouwse Hil terecht.

Ik wilde graag vroeg thuis zijn, dus op het moment dat de groep via de Weststraat richting Zoomvliet koerste, ben ik alleen verder gegaan over de Westelaarsestraat. Dat viel vies tegen, geen achterwieltje meer om uit de wind te blijven! Thuis gekomen, zag ik dat er ongeveer 50 km op de teller stond... en zo voelde het ook!

Tot volgende week,

Silvia

O ja, m'n achterwiel is gewoon vast blijven zitten, zelfs m'n band is niet leeggelopen!!