Ondanks de regen (die niet voorspeld was) was er een redelijke opkomst: veertien Pedaleurs (Dré; Rens; Cees H; Miranda; Ton; Sjak; Gilbert; Jack; Annemie; Marcel; Arn; René vd V; aspirant Christiaan en ondergetekende) hadden zich gemeld. De regenjacks werden toch maar uitgedaan. Sommige namen de moeite deze op te vouwen en mee te nemen, terwijl andere ervoor kozen om het jack in 't struikgewas te verstoppen.

Als één ploeg vertrokken we onder leiding van Dré. Langs redelijk rechte paden doorkruisten we de bossen van Lievensberg ('t hoeft dus niet altijd kris/kras). Het tempo zat er vanaf het begin lekker in (dit is een eigen observatie). Het was dus zaak om het wiel van Dré niet los te laten, want naar mijn idee was hij niet van plan om met veertien man aan de finish te komen.

Er was even onduidelijkheid bij de Moerkantsebaan en de toegangsweg c.q. 't paadje door 't grasveld. Ik raakte m'n tweede positie kwijt en moest alle zeilen bijzetten om niet te ver achterop te raken. Ik heb nog 'n brede rug uitgezocht om me uit de wind te houden, maar die brede rug fietste net iets te snel!.

Aangekomen bij de Walsestraat doken we het bos weer in en kon ik me weer naar voren worstelen.

We zouden naar de Groote Meer rijden zei Dré. Dat kwam goed uit, aangezien we toch al in Huijbergen waren. Even een klein missertje achter van Gastel, zodat we een stukje over de verharde weg moesten rijden (is niet erg!). Ondertussen nog even de Tiestenberg meenemen.

Na wat wennen/keren en hergroeperen stonden we weer bij hetzelfde hek van ons beginpunt. Oké... dan maar weer over de verharde weg. Dwars door het "centrum" en de Hollandseweg op naar de Pilberg. Ook hier ging Dré even aan de boom schudden. Meestal rijden we om de berg heen, maar dus niet deze keer. Afstappen, opstappen, remmen (of juist niet) en een groepje achterblijvers was een feit. Gelukkig kwam iedereen zonder kleerscheuren het bos uit en gezamenlijk konden we onze weg hervatten door het poortje bij de Vijverstraat/Staartsestraat. Oversteken bij de Bakkerstraat en de Groote Meer lag binnen handbereik.

Kris kras, slingerdeslang. Ergens moesten we links, of toch rechts. Met de camping "de Staartse Duintjes" in zicht, vervolgde we onze zoektocht. Hierbij kwamen we uit bij een stukje gerooid bos. Enkele weken geleden raakten we hier ook verzeild. Als we deze route nog een paar keer rijden ligt er een echt begaanbaar pad! Ongeveer parallel aan de Abdijlaan hadden we "gelukkig" een ruiterpad tot onze beschikking. Plots stonden we voor een bord "Verboden toegang". Zou dat ook voor Pedaleurs gelden? In zo'n geval... eerst eten. Google Maps werd geraadpleegd en met de geruststellende mededeling "we zijn verdwaald" hebben we de weg vervolgd "in verboden gebied". We reden langs een paar gebarricadeerde zomerhuisjes en stonden even later bij ingang van de eerder genoemde camping.

Gelet op de verstreken tijd werd gekozen om richting de Kooi te rijden (weer km's maken op de verharde weg). Aangekomen bij het waterwingebied van Evides, kregen we ter compensatie van de gemakkelijk kilometers toch weer een ruiterpad onder de wielen. Bij de, voor ieder van ons bekende drie heuveltjes, brak de groep weer. Annemie was gevallen. Gelukkig was Gilbert bij haar, dus niemand maakte zich zorgen. Na hergroepering gingen we verder langs het mulle zand van 't hek, waar Jack een alternatieve route nam "door de hei".

Terug in de bossen van de Plantage was de breuk definitief. We waren zes man kwijt. Met de mededeling "Annemie heeft materiaalpech en ze zijn al richting 't Appeltje", hebben we nog even gewacht, maar zijn daarna verder gereden richting 't Woeste Gedeelte. Langs de Kloof, Molenzicht en daarna naar 't Appeltje.

Met 34 km op de teller werden de fietsen aan elkaar gebonden. Binnen zaten de verloren gewaande kompanen al te genieten van een lekker stukje taart, geschonken door 't Appeltje (waarvoor dank). Ook Kees Sim. en René van O. waren aangeschoven. Na de gebruikelijke sterke verhalen en een paar kopjes koffie ging iedereen weer naar huis.

... en de Groote Meer? Niet gezien vandaag. Volgende keer beter.

Ik wens iedereen fijne Kerstdagen en een fantastische jaarwisseling. Op twee januari starten we met een nieuw seizoen en kan de strijd voor de klassementen opnieuw beginnen (gefeliciteerd Gilbert).

Groeten, Silvia