Omdat mij al heel lang niet meer gevraagd was om het verslag te maken heb ik me deze keer zelf aangeboden. Misschien bestaat het misverstand dat gepensioneerde leden langzaam moeten afbouwen en daarom niet meer ingeschakeld worden voor zoiets moeilijks als het schrijven van een ritverslag.

Zoals ook blijkt uit de aanschaf van mijn (volgens sommigen laatste) nieuwe fiets zijn jullie voorlopig nog niet van mij af en probeer ik nog volop mee te doen.

Deze ochtend viel de opkomst van 13 wel wat tegen maar de aanwezigen hadden er zin in kostte het wat moeite om de snelle mannen apart op pad te sturen. Sjak werd daar door de meesten ook bij gerekend maar het lukte niet om hem zover te krijgen. Als tegenprestatie voor zijn toelating tot het minder snelle gezelschap nam hij resoluut de kop en schotelde hij ons een mooie gevarieerde maar ook behoorlijk pittige tocht voor. Het leek erop dat hij elk pad tot ver voorbij Ossendrecht als zijn broekzak kende.

Zelfs een pelotonbreuk door het snelle vertrek loste hij vakkundig op door met een extra rondje Hildernisse na een kwartiertje weer bij de achterblijvers aan te sluiten. Deze waren dankzij een uitgebreide fotosessie bij de nieuwste attractie van de Brabantse Wal (koeien met reekalf) weer wat op adem gekomen. Dat was maar goed ook want de kenners weten wel wat het betekent om na veel regen via het karrespoor van Lindonk naar Woensdrecht te fietsen.

Daarna de Bossestraat op en via Onderstal kilometers modder op de Zouteweg met prachtige vergezichten. De Peebergscheweg deed zijn naam eer aan en deed sommigen denken aan Zuid-Limburg. Voorbij Calfven eindelijk " gewoon" bos en een welverdiende pauze bij de jeugdvisvijver van Het Spanjooltje. Wie dacht dat gezien de tijd vervolgens via de kortste weg richting Appeltje zou worden gefietst kwam bedrogen uit.

Sjak had de smaak te pakken en wilde nog veel meer van zijn parcourskennis laten zien. Boudewijngroeve, Groote Meer, Staertse Heide, Eiland, vliegveld, Woeste Gedeelte, zandverstuiving, broederspad en toen vond Sjak het genoeg. Vrij koers over de weg om wat tijd te winnen maar het zal niemand verbazen dat het aardig tegen twaalven liep voordat we de finish bereikten. De snelle groep zat al geruime tijd aan de koffie en was niet verder gekomen dan de Tiestenberg. Misschien voortaan maar een snelle en een verre groep.

Peter W.