Het weekend is weer begonnen,zaterdagochtend,dus weer tijd voor onze wekelijkse rit door de bossen rond Bergen op Zoom.  Ik heb mezelf al helemaal geprepareerd voor deze ochtend.

Toen naar Kees om hem op te halen,die was een weekje voor zijn werk weggeweest, dus die was het fietsen en wat er allemaal bij hoort een beetje verleerd bleek toen we op stapten. Hij kreeg zijn schoenen niet “ingeklikt”. Na wat verwoede pogingen keek hij even onder zijn schoenen. Hij bleek de verkeerde fietsschoenen aan te hebben. Dus snel terug en even wisselen.

Ondertussen kwam Ludo ook aangereden.

Met z’n drieën reden we naar ’t Appeltje,waar ze ons al vol verwachting op stonden te wachten, totaal waren we met 15 Pedaleurs,waarvan twee in korte broek en korte mouwen,namelijk André en ik.

André bleek net als ik gewoon op de kalender te kijken en niet uit het raam wat het weer deed.

We besloten in twee groepen op te splitsen. Toen ik vroeg of Jack wilde vertrekken met de snelle groep kreeg ik gelijk commentaar, ik mocht dat niet zeggen, snelle en minder snelle groep. Beter zou zijn,net als bij Team Toer, A en B groep. Of A- en B-selectie. Of nog beter select gezelschap.

Alle gekheid op een stokje,we moesten gewoon opdelen. Achteraf bleek dat het in km’s niet zo veel uitmaakte, A-selectie had 36 km en de B-selectie 34 km.

Toen de A-selectie vertrokken was,besloten wij naar de “kaalslag” op de Melanen te gaan kijken met André voorop.  Dat vond ik wel bij mij passen om een verslag over te schrijven, ik als “kaalslag” specialist.

We vertrokken via het Lievensbergbos, wat we op z’n André’s afstruinden. Met andere woorden van oost naar west en van zuid naar noord en omgekeerd en geen paadje overslaan natuurlijk.

Van daaruit gingen we via het Molenzichtbos, waar we nog een “pad” namen wat er volgens André vroeger (in de tijd van de Romeinen denk ik) nog wel lag ,richting de Zeezuiper. Om vervolgens via het tunneltje bij de Wouwse Tol onder de A58 door te gaan.  Van daaruit langs de Kragge richting de Heide.

Langs het Hek van de Kragge lag een niet opgezette, gevulde tent. Volgens sommige van ons lag er iemand in en bewoog deze. Volgens andere was het alleen een hoop rotzooi. Er werd in iedere geval volop gefantaseerd wat het nu werkelijk was.

Op weg naar de Heide zagen we in de verte een regenbui op ons af komen, deze konden we nog net voor blijven. Het was zelfs zo nipt, dat het achtervak van mijn rugzakje vol met water stond,terwijl ikzelf geen spatje regen heb gevangen.  

Achteraf bij ’t Appeltje bleek dat de A-selectie groep minder geluk hebben gehad, die waren midden in die bui terecht gekomen.  Bij de Heide aangekomen doorkruisten we deze ook weer op z’n Andre’s, met als gevolg dat we verschillende keren dezelfde groep MTB-ers en wandelaars tegen kwamen.  Uiteindelijk reden we naar de Melanen om de “kaalslag” aldaar te bewonderen.

Ze hebben er inderdaad goed huisgehouden.

Na daar wat rond te hebben gereden zochten we via de Heide de bossen van Zoomland weer op om vervolgens bij ’t Appeltje te eindigen.  Daar zat de A-selectie ons al op te wachten, nog nadruipend van de regenbui.  Bart kwam ook nog even lang om flyers af te geven om op diverse punten in en om Bergen op Zoom op te hangen.

Nadat iedereen vertrokken was, zijn André en ik nog even naar onze fietsenstalling geweest om bij fiets nr 14 even een nieuw kettingwieltje in de pignon te monteren.

Dit was namelijk op onverklaarbare wijze verdwenen ??????

Testritje gemaakt, fiets was weer dik in orde.

Alles weer afgesloten en weer naar huis toe om een lekkere verfrissende douche te nemen.

René v. O.