Het was zaterdag weer lekker weer om te fietsen. Niet te warm en niet te koud en ondanks de dreigende bewolking bleef het toch lekker droog.  Eerst even lang Dre gereden en samen naar het Appeltje gefietst. Daar stonden al een aantal Pedaleurs te wachten.  Even naderhand kwam ook Rene v O. Toen ik zag wat hij wilde vragen, kon ik niet fluitend wegkijken. Juist dus: of ik het verslag wilde schrijven.

Dus spontaan dit aangeboden.

Ik ben er maar snel aan begonnen, want ik hoorde van Bart dat er anders wel sancties op zouden kunnen volgen, als je niet doet wat je beloofd. (De naam poederbrieven ging al in het ronde). Overigens moet Bart volgens mij zijn verslag nog inleveren!

Kees Schr, inmiddels ook gearriveerd, had zijn bolletjes sokken al aan, wat duidde op het bedwingen van een aantal zware berg etappes. Maar helaas voor Kees, had Dre het idee om eens richting Nispen te rijden om het baantje te verkennen wat de MTB club de Kaaimannen hadden aangelegd. En je weet, als Dre voorop rijdt dan weinig bergetappes.

Iedereen vond het wel een goed idee, dus rond 9 uur vertrokken met Dre als voorganger , Silva, Kees Sch, Karin, Jack , Sjak, Rene v/d V, Rene v O en ondergetekende.

Dre pakte al lekker rulle paadjes door de bossen. Na wat verharde weg en een stukje akker, waarbij Kees Sch in een ontsnappingspoging de verkeerde kant van de sloot koos, en dus aan het eind niet kon oversteken waardoor hij weer terug moest, en weer achteraan kon aansluiten, konden we gezamenlijk naar het parkoers van de Kooimannen tussen Nispen en Roosendaal.

Eerst was het een beetje een saai paadje, waarbij Kees Sch wel 10 keer ironisch zei, “ O wat een leuk padje” ; “ O wat een leuk padje” etc , werd het later echt een leuk singletrackje, met heuse bergen, leuke snelle kombochten en smalle bospaadjes. Kees Sch moest natuurlijk zijn sokken eer aan doen en beklom gelijk de hoogste zandberg, waarna nog verschillende lagere heuveltjes volgde. (Achteraf hadden we het parkoers toch andersom moeten rijden)

Uiteindelijk sloten we allemaal aan om de andere heuveltjes ook te pakken.

Daarna gingen we weer richting het Theehuisje (wat we weer niet hebben gezien!) en we weer een leuk, volgens mij verboden paadje voor fietsers, zijn ingegaan. (Maar volgens Kees gold dit alleen, conform het bordje, voor zwarte fietsen) Daarna nog even stop gedaan voor een versnapering en wat vocht en toen weer via Roosendaal richting ons Berge terug naar het Appeltje. Het Tempo zat er lekker in. Nadat we weer bij het Appeltje waren gearriveerd, hadden we toch ruim 50km op de teller. Dus weer voldaan op het terras in het zonnetje genoten van een lekker bakje koffie. Weer heerlijk ingespannen en met een goed gevoel, weer richting huis gefietst.

Cees H