Zaterdag 28 februari

Er waren weer flink wat pedaleurs verzameld bij de poort; 19 man (incl. dames). Onze groep 3 vertrok zoals gebruikelijk als laatste om, zoals na afloop zou blijken, op een tweede plek te eindigen.

Hoewel het weer prima was had het de afgelopen dagen flink geregend. Het was een natte kleffe bende op de paden. Navigator Peter zou koers zetten naar Calfven. Nu zijn er verschillende routes die naar Calfven leiden maar er is er altijd maar één het blubberigst. En laat dat nu net onze route zijn geweest.

Na wat zigzaggen zijn we tunneltje zuidgeest gepasseerd en de weg overgestoken. Dan nog zijn er meerdere opties. Die van ons leidde door de polder. Gigantische karrensporen en zompige grond trokken ons groepje uit elkaar. Peter die lekker ijzerenheinig vooruit reed, Sylvia steevast op 2.

Karin die de hele week voor twee uur gespreksstof heeft opgespaard. En ons Jan die het zwaar had. Daar tussenin Martijn, Ton en uw verslaggever van de dag.

Op enig moment veranderde Jan van strategie. Blijkt daar in de polder de weg goed te kennen. Want wandelt daar vaak met de vrouw. Jan zou nu wel eens uitleggen hoe je mooi binnendoor kunt rijden.

Nou.....  dat pad had het midden tussen een sloot en een rivier. Tot aan de as reden we daar door de modder en de plassen. Uw verslaggever kwam vast te zitten en rolde van de fiets. Met zijn hagelwitte Reusch handschoenen getest op -30gr. Door te moeten steunen op 1 hand was de witte handschoen niet meer te zien. Evenals de linker fietsschoen.

Na het pad verder uit gesurvivald te hebben kon alles even uitgewrongen worden. En toen werd het pas echt koud. Het enige dat ik me van nadien herinner is; "koffie, choco, koffie, choco, ..". En die kwamen er. Uiteindelijk. Met 32km op de teller 4 meer dan team Dré en 3 minder dan team Kees, Kees, Cees.

Zo anders was het de zaterdag erop, 7 maart.

Dat was de zaterdag dat het gros van de mtb-ers had afgesproken om in Oosterhout te gaan fietsen.  Aan de start; Kees Schr, Wim, Peter, Miranda, Sjak, Marcel maar dan mis ik nog nummer 8.

Peter dacht tactisch te kunnen rijden door voor te stellen om in 2 groepen te starten. Afgekeurd. Dan maar als second best op kop. Om de controle te houden. Nou dat lukte aardig. Ook nu weer ging het al zigzaggend richting de Zuidgeest onderdoorgang. Nee hè.. de ervaring van de vorige week nog vers in het geheugen leek dat een slecht plan te worden. Maar dat bleek alles mee te vallen.

Uiteindelijk werd dit een leuke route van wel 46 km. Ja ja René.. noteer die maar.. 46 km voor groep Bergen op Zoom van die dag. En 58 km voor Kees. Die kwam zo vaak voorbij stuiteren en moest zo vaak teruggefloten worden dat hij serieus extra kilometers heeft gereden.

Uiteindelijk kwamen we om 5 voor half 12 uit de groene route op de verharde weg richting Appeltje. De koplopers moesten nog even gauw rechtsaf voor het boerderijtje langs het bos in. Miranda en ik konden die koffielucht niet weerstaan en reden linea recta naar de gezelligheid.

En toen was er koffie..

Uw verslaggever

Tjerk